حضانت فرزند

مقاله پیش رو توسط وکیل خانواده تهران در خصوص حق حضانت فرزند و شرایط گرفتن حضانت فرزند توسط مادر برای آگاهی و آشنایی شما عزیزان تنظیم گردیده است. حضانت فرزند بعد از طلاق یکی از مهمترین موضوعیاتی است که والدین در حین طلاق و یا بعد از آن درگیر آن میباشند. با عنایت به اینکه حضانت فرزندان بعد از طلاق با توجه به صلاحیت فرزند تعیین میشود، دانستن قوانین حقوقی و ترفندهای قانونی مربوط به حضانت بچه از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در این مطلب سعی شده تا شما عزیزان را با تمام قوانین و ترفند های قانونی سال 1403 در زمینه حضانت و نگهداری فرزند آشنا نماییم لذا با ما همراه باشید.

حضانت فرزند بعد از طلاق

همواره در کنار مسائلی چون مهریه زن، نفقه زن و … یکی از پرتکرارترین سوالاتی که زوجین در هنگام طلاق و یا در جلسات مشاوره مطرح مینمایند موضوع حضانت فرزند فرزندان بعد از طلاق است بنابراین پاسخ به این پرسش از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

به طور کلی ماده 1168 قانون مدنی در خصوص حق حضانت و نگهداری از فرزندان به صراحت بیان میدارد که نگهداری از فرزندان هم حق و هم تکلیف ابوین میباشد. بنابراین باتوجه به ماده مارالذکر نمیتوان حق نگهداری و تربیت فرزند را بدون دلیل موجه و حکم دادگاه از پدر و یا مادر گرفت و یا از ایشان سلب نمود. البته توجه داشته باشید همانطور که در ماده 1168 قانون مدنی به آن اشاره شد پدر و مادر هم نمیتوانند از نگهداری و ترتبیت فرزندشان خودداری نمایند.

همچنین ماده 1178 قانون مدنی نیز بیان میدارد که ابوین مکلف میباشند که در حدود توانایی خود به تربیت اطفال و کودکان خویش بر حسب مقتضی اقدام نموده و نباید آن‌ها را مهمل بگذارند. لازم به توضیح است که مهمل در این ماده قانونی به معنی آزاد و رها گذاشتن کودکان است. به عبارت دیگر پدر و مادر مکلف میباشند که در حدود توانایی خود و بر حسب مقتضی، اقدام به تربیت فرزند یا فرزندان خویش نمایند و نبایستی نسبت به آنها بی توجه باشند. درواقع سهل انگاری در نگهداری و تربیت فرزند یا فرزندان موجب سقوط حق حضانت خواهد شد.

بنابراین مطابق ماده 1178 قانون مدنی زمانی که پدر و مادر با یکدیگر زندگی میکنند حضانت فرزند با هر دوی آن ها میباشد. اما چنانچه پدر و مادر طلاق گرفته و یا جدا از یگدیگر زندگی کنند، مطابق ماده 1169 قانون مدنی و تبصره آن تصمیم گیری خواهد شد.

بر اساس ماده 1169 قانون مدنی برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او طلاق گرفته اند و یا جدا از یکدیگر زندگی میکنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر میباشد.

تبصره ماده 1169 قانون مدنی نیز بیان میدارد که حضانت طفل بعد از هفت سالگی، در صورت حدوث اختلاف، با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه میباشد.

به عبارت دیگر برای حضانت فرزندان، مادر تا هفت سالگی اولویت داشته و پس از آن این اولویت با پدر میباشد، مگر آنکه مصلحت فرزند به گونه ای دیگر اقتضا نماید. از طرف دیگر حضانت فرزندان بعد از 7 سالگی، در صورت بروز اختلاف، با رعایت مصلحت وی به تشخیص دادگاه خواهد بود.

بنابراین همانطور که ملاحظه میفرمایید چنانچه یکی از والدین صلاحیت نگهداری و تربیت فرزندان را نداشته باشد و یا اینکه یکی از والدین به نحوه نگهداری فرزند توسط طرف دیگر اعتراض موجه نماید، امکان تغییر صاحب حضانت وجود دارد حتی اگر اولویت با آن پدر یا مادر ناصالح باشد.

البته توجه داشته باشید که با رسیدن فرزند به سن بلوغ (در پسر 15 سال تمام قمری و در دختر 9 سال تمام قمری) دادگاه خود را فارغ از رسیدگی در خصوص دعوی حضانت میداند. در این موارد خود فرزندان میتوانند انتخاب نمایند که نزد پدر یا مادر خود زندگی کنند. البته لازم به توضیح است که در هر صورت یعنی حتی زمانی که فرزندان با مادر زندگی میکنند، تامین مخارج زندگی با پدر خواهد بود.

قانون جدید ملاقات فرزند

قانون حمایت خانواده مصوب سال 1391 در خصوص حق ملاقات فرزند در کلیه موارد انحلال نکاح نظیر طلاق و جدایی تعیین تکلیف نموده است. در قسمتی از ماده 29 قانون حمایت خانواده بیان گردیده که دادگاه بایستی ضمن رای خود با توجه به وابستگی عاطفی و مصلحت طفل، ترتیب، زمان و مکان ملاقات وی با پدر و مادر و سایر بستگان را تعیین نماید.

بنابراین همانطور که ملاحظه میفرمایید دادگاه بایستی ضمن صدور حکم در خصوص حضانت و حق ملاقات نیز تعیین تکلیف نماید. از طرف دیگر از آن جایی که در بحث حضانت فرزندان، مهمترین نکته مصلحت فرزند میباشد، قانون جدید حمایت خانواده با توجه به ماده مارالذکر، به دادگاه اجازه بازنگری در تصمیم خود در رابطه با حضانت را میدهد.

بر همین اساس ماده 41 قانون حمایت خانواده تا جایی مصلحت طفل را مهم دانسته که بیان میدارد دادگاه می‌تواند در موارد زیر در خصوص اموری از قبیل واگذاری امر حضانت به دیگری یا تعیین شخص ناظر با پیش بینی حدود نظارت وی، با رعایت مصلحت طفل، تصمیم مقتضی اتخاذ نماید.

• هرگاه دادگاه تشخیص دهد توافقات راجع به ملاقات، حضانت، نگهداری و سایر امور مربوط به طفل برخلاف مصلحت او میباشد.
• هر زمان دادگاه تشخیص دهد که مسئول حضانت کودک از انجام تکالیف مقرر خودداری مینماید.
• چنانچه دادگاه تشخیص دهد که مسئول حضانت طفل مانع ملاقات طفل تحت حضانت با اشخاص ذیحق میشود.

نفقه فرزند بعد از طلاق

قانون حمایت خانواده مصوب سال 91 در خصوص نفقه فرزند پس از طلاق نیز قوانین خاصی پیش بینی نموده است. مطابق ماده 6 قانون حمایت خانواده، مادر یا هر شخصی که حضانت طفل را به اقتضاء ضرورت برعهده دارد، حق اقامه دعوی برای مطالبه نفقه طفل را نیز دارا میباشد. البته توجه داشته باشید که در این موارد، دادگاه میبایست در ابتدا ادعای ضرورت را بررسی نماید.

نکته دیگر اینکه شخصی که حضانت فرزند را بر عهده دارد، الزاما همان کسی نیست که تکلیف پرداخت نفقه کودک را عهده دار است. به عنوان مثال ممکن است حضانت به عهده مادر بوده اما پدر نفقه فرزند را پرداخت نماید. در این صورت مادر میتواند بر علیه پدر دعوی نفقه را اقامه کند.

همچنین لازم به توضیح است که شخصی که در خصوص مطالبه نفقه طفل اقدام به طرح دعوی مینماید لزوما پدر یا مادر وی نمیباشند. درواقع طبق ماده 6 قانون حمایت خانواده هر شخصی که برحسب ضرورت حضانت طفل را برعهد داشته باشد میتواند از این حق مطالبه نفقه طفل استفاده نماید.

ماده 1199 قانون مدنی نیز به طور کامل به معرفی اشخاصی که بایستی قانونا نفقه اولاد را پرداخت نمایند پرداخته است. بر اساس این ماده نفقه فرزندان بر عهده پدر است و پس از فوت پدر و یا عدم قدرت او به انفاق، این تکلیف بر عهده اجداد پدری با رعایت الاقرب‌ فالاقرب میباشد.

همچنین در صورت ‌نبودن پدر و اجداد پدری و یا عدم قدرت آنها، نفقه بر عهده مادر خواهد بود. هرگاه مادر نیز زنده نباشد و یا قادر به انفاق نباشد، انفاق فرزندان با رعایت الاقرب فالاقرب بر عهده اجداد و جدات مادری و جدات پدری واجب النفقه میباشد و چنانچه چند نفر از ‌اجداد و جدات مزبور از حیث درجه اقربیت مساوی باشند نفقه را میبایست به حصه متساوی تادیه نمایند.

دادن حق حضانت فرزند به زن یا مرد

در صورتی که به دلیل عدم مراقبت و یا انحطاط اخلاقی هر یک از پدر و مادری که فرزندان تحت حضانت وی میباشد، صحت جسمی یا تربیت اخلاقی فرزندان در معرض خطر باشد، دادگاه میتواند با تقاضای بستگان، قیم یا سرپرست و یا رئیس حوزه قضایی ترتیب شرایط بهتری را برای حضانت کودک اتخاذ نماید.

در زیر شرایط سلب حضانت فرزند از پدر و مادر به صورت موردی بیان گردیده است که ملاحظه میفرمایید:

• عدم مراقبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادر
• اعتیاد بیش از حد به مشروبات الکلی، مواد مخدر و قمار
• سرشناس و معروف بودن در فساد اخلاقی و فحشا
• ابتلا به بیماری روانی به تشخیص پزشکی قانونی و یا جنون مادر
• اقدام به ضرب و جرح خارج از عرف و تکرار آن
• سوء استفاده از فرزندان و یا اجبار آنها به ورود به مشاغل ضد اخلاقی مانند فساد، فحشا، تکدی گری، قاچاق و …
• ازدواج مجدد مادر

البته توجه داشته باشید که فاسد بودن پدر یا مادر مانع ملاقات فرزند نخواهد شد، زیرا ملاقات فرزند حق فطری و طبیعی پدر و مادر میباشد.

نکته دیگر اینکه چنانچه پدر فوت کرده باشد، ازدواج مجدد مادر، موجب ضایع شدن حق حضانت وی نبوده و در این صورت مادر همچنان از حق نگهداری فرزندان برخوردار است.

حضانت فرزند قبل از طلاق با کیست؟

همانطور که اشاره کردیم بر اساس قانون مدنی و قانون حمایت خانواده، در دوران زندگی مشترک، زن و شوهر میبایست با همکاری یکدیگر به نگهداری و تربیت فرزندان مبادرت ورزند.

اما سوالی که همواره زوجین مطرح مینمایند این است که در صورتی که در دوران زندگی مشترک و قبل از طلاق در خصوص نگهداری و تربیت فرزند یا فرزندان، میان پدر و مادر اختلاف به وجود آید، حضانت فرزند با چه کسی خواهد بود؟

در پاسخ به این پرسش میتوان از ماده 1105 قانون مدنی کمک گرفت. این ماده صراحتا بیان میدارد که در روابط زوجین ریاست خانواده از خصائص شوهر است. بنابراین میتوان اینگونه نتیجه گرفت که در موارد اختلاف در خصوص نگهداری و تربیت فرزندان، نظر مرد میبایست رعایت شود.

البته توجه داشته باشید که به طور کلی در خصوص حضانت کودکان، اصل بر رعایت مصلحت فرزند میباشد. لذا چنانچه رویه و عملکرد پدر در تربیت و نگهداری از فرزند به مصلحت وی نباشد، هریک از نزدیکان او از جمله مادر میتواند در این خصوص به دادگاه مراجعه نماید .

حضانت فرزند در طلاق توافقی

به طور کلی در طلاق توافقی تمامی مسائل نظیر مهریه، نفقه، حق تنصیف اموال، اجرت المثل و … با توافق زوجین صورت میگیرد. حضانت فرزند نیز از این قائده مستثنا نبوده و پدر و مادر میبایست در خصوص حضانت فرزند نیز با یکدیگر توافق و تراضی نمایند.

البته به این موضوع توجه داشته باشید که در طلاق توافقی زوجین صرفا حق دارند در خصوص حضانت فرزندانی که به سن بلوغ نرسیده اند توافق نمایند. به عبارت ساده تر والدین میتوانند صرفا در خصوص پسرانی که سن آنها کمتر از 15 سال تمام باشد و دخترانی که سن ایشان کمتر از 9 سال تمام باشد، توافق نمایند. بنابراین پدر و مادر در مواردی که کودکان به سن بلوغ قانونی رسیده باشند حق انتخاب و تراضی ندارند و این حق با خود فرزندان است.

همچنین زمانی که پدر و مادر در موضوع حضانت فرزند با یکدیگر توافق نمودند میبایست در خصوص مسائلی همچون نحوه ملاقات فرزند و شرایط آن و نفقه فرزند و میزان آن تعیین تکلیف نمایند. ما در زیر به بررسی مختصر این دو مورد میپردازیم.

ملاقات فرزند در طلاق توافقی

در مورد ملاقات فرزند بعد از انواع طلاق و یا جدایی از جمله طلاق توافقی ماده 1174 قانون مدنی صراحتا بیان میدارد که در صورتی که به علت طلاق یا به هر دلیل دیگری، والدین طفل در یک منزل سکونت نداشته باشند، هر یک از پدر و مادر که طفل تحت‌ حضانت او نمیباشد، حق ملاقات فرزند خود را دارد. همچنین تعیین زمان و مکان ملاقات و سایر شرایط و جزئیات مربوط به آن، در صورت بروز اختلاف بین ابوین، با محکمه میباشد.

درواقع قانونگذار به خوبی به این موضوع اشاره میکند که به خاطر وجود حق حضانت، نمیتوان فرزند را از ملاقات با پدر، مادر و سایر خویشاوندانش محروم نمود. از طرف دیگر نیز پدر، مادر و اقوام و خویشاوندان فرزند این حق را دارند که با ایشان را ملاقات نمایند.

نفقه فرزند در طلاق توافقی

همانطور که گفتیم در طلاق توافقی، پدر و مادر میبایست علاوه بر حق ملاقات فرزند در خصوص نفقه فرزند مشترک و میزان آن نیز با یکدیگر توافق نموده و تکلیف را مشخص نمایند.

همانطور که گفته شد بر اساس ماده 1199 قانون مدنی نفقه فرزندان به طور کلی بر عهده پدر است و پس از فوت پدر و یا عدم قدرت او به انفاق، این تکلیف بر عهده اجداد پدری با رعایت الاقرب‌ فالاقرب خواهد بود.

ولی علی رغم این تکلیف، پدر و مادر میتوانند در مورد نفقه فرزند مشترک و همچنین میزان آن توافق نمایند. بنابراین نفقه کودک میتواند بر عهده مادر نیز قرار بگیرد. همچنین در بسیاری از موارد ممکن است والدین بر سر میزان نفقه با یکدیگر به توافق نرسند. در این حالت پدر و مادر میتوانند از دادگاه رسیدگی کننده به طلاق توافقی درخواست کنند تا کارشناس آنها میزان نفقه فرزند مشترک را تعیین نماید.

آیا امکان افزایش میزان نفقه فرزند وجود دارد؟

امکان افزایش میزان نفقه فرزند قطعا وجود دارد. درواقع با توجه به تورم و افزایش روز افزون قیمتها، همواره شرایطی به گونه ای تغییر میکند که ارزش نفقه دریافتی کم و کمتر میشود. در این شرایط دریافت کننده نفقه یا والدین ایشان میبایست دادخواستی را به همراه دلایل و اسناد مربوطه نظیر جهت افزایش میزان نفقه، به دادگاه محترم ارائه نماید.

شرایط خروج فرزند از کشور بعد از طلاق والدین

ماده 42 قانون حمایت خانواده شرایط خروج از کشور فرزندانی که پدر و مادرشان طلاق گرفته اند را بیان نموده است. به موجب این ماده صغیر و مجنون را نمیتوان بدون رضایت ولی، قیم، مادر یا شخصی که حضانت و نگهداری آنها به ایشان واگذار شده، از محل اقامت مقرر بین طرفین یا محل اقامت قبل از وقوع طلاق به محل دیگر یا خارج از کشور فرستاد.

البته در صورتی که دادگاه خروج از کشور فرزند را به مصلحت صغیر و مجنون بداند و با درنظر گرفتن حق ملاقات اشخاص ذیحق، میتواند این امر را اجازه دهد. همچنین دادگاه در صورت موافقت با خارج شدن صغیر و مجنون از کشور، بنابر درخواست ذینفع، برای تضمین بازگرداندن صغیر و مجنون تامین مناسبی اخذ مینماید.

حضانت فرزند در صورت جنون یا ازدواج مجدد مادر

با توجه به ماده 1170 قانون مدنی چنانچه مادر در مدتی که حضانت طفل با اوست مبتلا به جنون شود یا به دیگری شوهر کند حق حضانت با پدر خواهد بود. درواقع مادر تا زمانی دارای حق حضانت است که شوهر دیگری اختیار نکرده باشد. البته توجه داشته باشید که دادگاه در سلب حضانت از مادر به دلیل ازدواج مجدد، بایستی مصلحت کودک را نیز مدنظر قرار دهد.

درواقع این گونه نیست که به صرف ازدواج مجدد مادر، از ایشان سلب حضانت شود. چراکه در بسیاری از موارد، مصلحت طفل ایجاب میکند که با مادر خود زندگی کند. همچنین ممکن است مادر، با معرفی همسر جدید خود به دادگاه، قاضی را متقاعد نماید که همسر جدید وی، فرد صالح و موجهی است و زندگی بچه با او، خلاف مصلحت کودک نیست.

مجازات استنکاف و خودداری از حضانت فرزند توسط والدین

قانونگذار در خصوص مجازات والدین به دلیل عدم نگهداری و حضانت از کودکان و فرزندان مواد قانونی متعددی را پیش بینی نموده است. در زیر به بیان مهمترین مواد قانونی مربوط به ضمانت اجرای عدم نگهداری و حضانت از کودکان میپردازیم.

ماده 1172 قانون مدنی در این خصوص بیان میدارد که هیچ یک از ابوین حق ندارد در مدتی که حضانت کودک به عهده آنها بوده از نگاهداری وی امتناع نمایند. در صورت امتناع یکی از ابوین‌، حاکم باید به تقاضای دیگری یا به تقاضای قیم یا یکی از اقربا و یا حتی به تقاضای مدعی العموم، نگاهداری طفل را به هر یک از ابوین که حضانت به عهده او‌ بوده الزام نماید و چنانچه الزام ممکن یا موثر نباشد، حضانت را به خرج پدر و هرگاه پدر فوت شده باشد به خرج مادر تامین نماید.

ماده 1173 قانون مدنی نیز اذعان میدارد که هرگاه در اثر عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که طفل تحت حضانت اوست، صحت جسمی و یا تربیت اخلاقی کودک در معرض خطر باشد، محکمه میتواند به تقاضای اقربای طفل یا به تقاضای قیم او یا به تقاضای رئیس حوزه قضایی، هر تصمیمی را که برای حضانت طفل مقتضی بداند، اتخاذ نماید.

بر اساس ماده مذکور موارد زیر از مصادیق عدم مواظبت و یا انحطاط اخلاقی هر یک از والدین میباشد:

1. اعتیاد زیان آور به الکل، مواد مخدر و قمار.
2. اشتهار به فساد اخلاق و فحشاء.
3. ابتلا به بیماریهای روانی با تشخیص پزشکی قانونی.
4. سوء استفاده از طفل یا اجبار او به ورود در مشاغل ضد اخلاقی مانند فساد و فحشاء، تکدی‌گری و قاچاق.
5. تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف.

ماده 632 قانون مجازات اسلامی نیز بیان داشته که چنانچه کسی از دادن طفلی که به او سپرده شده است در هنگام مطالبه اشخاصی که قانونا حق مطالبه دارند امتناع کند به مجازات از 45 روز تا 3 ماه حبس یا به جزای نقدی از 000/000/15 تا 000/000/30 ریال محکوم میگردد.

بر اساس ماده 633 قانون مجازات اسلامی نیز هرگاه کسی شخصا یا به دستور دیگری، طفل یا شخصی را که قادر به محافظت خود نمیباشد، در محلی که خالی از سکنه است رها کند به حبس از 3 ماه تا 1 سال و یا جزای نقدی از 000/000/25 تا 000/000/100 ریال محکوم میگردد و اگر در آبادی و جایی که دارای سکنه باشد رها نماید تا نصف مجازات مذکور محکوم خواهد شد. همچنین در صورتی که این اقدام مرتکب، سبب وارد آمدن صدمه یا آسیب یا فوت شود، رهاکننده علاوه بر مجازات فوق حسب مورد به قصاص یا دیه یا ارش نیز محکوم میگردد.

در خصوص مجازات و ضمانت اجرای عدم حضانت و نگهداری از فرزندان ماده ۴۰ قانون حمایت خانواده نیز به صراحت تعیین تکلیف نموده است. به موجب این ماده در موارد زیر شخصی که مسئول حضانت و نگهداری فرزندان میباشد، حسب تقاضای ذی نفع و به دستور دادگاه صادرکننده رای نخستین تا زمان اجرای حکم بازداشت خواهد شد:

• مسئول حضانت فرزند از اجرای حکم دادگاه در مورد حضانت طفل استنکاف نماید.
• مسئول حضانت فرزند یا طفل مانع اجرای حکم دادگاه در خصوص حضانت طفل شود.
• مسئول حضانت طفل فرزندان از استرداد طفل به صورت غیر قانونی امتناع ورزد.

همانطور که گفته شد ماده ۴۱ قانون مدنی نیز بیان داشته هرگاه مسئول حضانت فرزندان، از انجام تکالیف مقرر خودداری کند و یا مانع ملاقات طفل تحت حضانت با اشخاص ذیحق شود، دادگاه میتواند در خصوص اموری از قبیل واگذاری امر حضانت به دیگری یا تعیین شخص ناظر با پیش بینی حدود نظارت وی، با رعایت مصلحت طفل تصمیم مقتضی اتخاذ نماید.

حضانت فرزند در صورت فوت یکی از والدین به عهده کیست؟

در مورد حضانت کودکی که یکی از والدینش به هر دلیلی فوت نموده است ماده 1171 قانون مدنی تعیین تکلیف نموده است. طبق ماده مذکور در صورت فوت یکی از والدین، حضانت فرزند با پدر یا مادری که زنده است خواهد بود.

این مورد حتی در حالتی که متوفی، پدر فرزند باشد و برای وی قیم یا سرپرست معین کرده باشد نیز اجرا میشود. به عبارت ساده تر ممکن است پدری در زمان حیات برای فرزند خود قیم یا سرپرست تعیین نماید و بعد از مدتی به هر دلیلی فوت نماید. در این حالت همچنان نگهداری و حضانت فرزند بر عهده مادری که زنده است میباشد.

کفالت فرزند چیست؟

به طور کلی کفالت فرزند به معنای سرپرستی و اداره کردن امور وی بوده و با کفالتی که در ماده 734 قانون مدنی، تحت عنوان عقد کفالت، آورده شده، متفاوت میباشد. به عبارت دیگر منظور از کفالت فرزند، همان حضانت و سرپرستی او و اداره کردن امور مالی و غیر مالی ایشان میباشد.

درواقع ماده 734 قانون مدنی مقرر می دارد که کفالت، عقدی است که به موجب آن احد طرفین، در مقابل طرف دیگر، احضار شخص ثالثی را تعهد مینماید. در این عقد، ‌متعهد را کفیل، شخص ثالث را مکفول و طرف دیگر را مکفول‌ له می نامند. بنابراین بر اساس این ماده، کفیل کسی است که حضور شخص ثالثی را تعهد نموده و تضمین میکند که بایستی عاقل، بالغ و رشید باشد.

اما کفالت فرزند مفهموم دیگری داشته و مقصود این است که شخصی، عهده دار سرپرستی و اداره امور کودک باشد. البته توجه داشته باشید که اصطلاح کفالت فرزند، در زمانی که فرزندی، سرپرستی و اداره امور مادر یا پدر خود را برعهده گرفته و بدین جهت خواهان معافیت از سربازی است نیز مطرح میگردد.

سخن پایانی

مباحث حقوقی به خصوص مبحث حضانت و مسائل مربوط به آن بسیار پیچیده و دشوار میباشند. به همین دلیل بهتر است قبل از هر اقدامی با یک وکیل تهران و با تجربه و متخصص در امور مربوطه مشورت نمایید.

چرا که طرح دعوی و تنظیم لوایح اشتباه و نادرست ممکن است به گونه ای به روند رسیدگی آسیب بزند که دیگر امکان تصحیح آن به هیچ عنوان نباشد.

تیم حقوقی وکیل زوم با استفاده از بهترین وکلای تهران، مجرب و مورد اعتماد آماده ارائه بهترین خدمات حقوقی به شما عزیزان میباشد.

همچنین در صورتی که مایل به پرداخت حق الوکاله نیستید میتوانید بدون پرداخت حق الوکاله وکیل از خدمات تیم ما استفاده کنید.

در این صورت صرفا با پرداخت مبلغ لازم در طول روند رسیدگی و تمام مراحل دادرسی از خدمات وکیل پایه یک دادگستری بهره مند خواهید گردید. این خدمات شامل تنظیم دادخواست، تنظیم لایحه، مشاوره و غیره به طور دائم و تحت نظر وکیل تهران میباشد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص این موضوع که بهترین حضانت فرزند چیست، شرایط گرفتن حضانت فرزند، نگهداری و حضانت بچه و … میتوانید با وکلای معرفی شده در وبسایت وکیل زوم تماس گرفته و از خدمات حقوقی ایشان استفاده نمایید.